Trochodendron araliowaty

Za oknami zima. Spadło sporo śniegu i nawet w ciągu dnia jest lekki mróz. Dziś w mojej okolicy były -2 stopnie, a przez większość dnia świeciło słońce. Dookoła jest przepięknie i taką lekką zimę lubię. Oby tylko nie trwała zbyt długo. Śnieg jest bardzo potrzebny. Po pierwsze dlatego, że jest doskonałym izolatorem i chroni korzenie roślin przed przemarznięciem. A po drugie, gdy stopnieje do podłoża trafi tak potrzebna do wegetacji woda. Tym bardziej, że od dłuższego czasu w mojej okolicy panuje susza, a ilość opadów jest mniejsza od wieloletniej średniej. 

Zima to dobry moment na planowanie kolejnego sezonu w ogrodzie. To również dobry czas na przeszukiwanie różnych wirtualnych czy też drukowanych źródeł w poszukiwaniu roślin do ogrodu. Kilka dni temu pokazałem Państwu bardzo ciekawą i egzotyczną roślinę jaką jest Sarcococca confusa. Dziś chciałbym pokrótce przedstawić kolejne moje znalezisko. To trochodendron aralioides. Jego polska nazwa to trochodendron araliowaty. Różne źródła podają, że można go uprawiać aż do strefy 6 wg klasyfikacji USDA. Czyli powinien wytrzymywać spadki temperatur do ok. -24 stopni. Co ciekawe krzew ten można znaleźć m.in. w Skandynawii. O ile nie dziwi mnie jego obecność na terenach ogrzewanych przez Prąd Zatokowy (południowa i zachodnia Norwegia oraz południowa Szwecja) to już jednak uprawa trochodendrona w fińskim arboretum w Mustila może wzbusić zainteresowanie. Dodam, że arboretum to położone jest na północny wschód od Helsinek, pomiędzy miejscowościami Lahti i Kotka.

Poniższe zdjęcie trochodendrona pochodzi ze strony www.naturewatch.org.nz

Trochodendron araliowaty to zimozielony krzew liściasty, który do naszej części świata przywędrował z Dalekiego Wschodu. Jego ojczyzną je Japonia i Tajwan. W swojej ojczyźnie dorasta do nawet 9 metrów wysokości. Jednak w naszym klimacie na pewno taki nie urośnie. Ma piękne ciemno zielone liście. Rośnie na stanowiskach słonecznych i półcienistych. Jednakże w Polsce lepiej sadzić go w miejscach osłoniętych i nie narażonych na działanie wczesnowiosennych promieni słonecznych. Jestem przekonany, że jego uprawa nie powinna przynosić żadnych problemów i niemiłych niespodzianek w cieplejszych rejonach Polski, szczególnie na Pomorzu i na nizinnych obszarach Dolnego Śląska i Ziemi Lubuskiej. Jeśli jednak uda mi się gdzieś znaleźć sadzonkę to na pewno zagości również w moim ogrodzie. Na pewno napiszę o tym na blogu!

Serdecznie zapraszam do codziennej lektury bloga! A może Państwo znacie jakieś interesujące i wciąż mało znane odmiany liściastych roślin zimozielonych? Będę wdzięczny za każdą informację. Zapraszam do pozostawiania ich w komentarzach pod postem lub w wiadomościach e-mail wysyłanych na info@zimozielonyogrod.pl