Rzym - Awentyn

W drugiej połowie kwietnia ubiegłego roku pojechałem na ponad tydzień do Rzymu. Była to moja kolejna wyprawa do Wiecznego Miasta. Mam nadzieję, ze nie ostatnia i jeszcze nie raz tam wrócę, bo jestem urzeczony zabytkami, architekturą, przyrodą i atmosferą Rzymu. Na blogu opublikowałem już kilka postów o tym mieście. Dziś zapraszam do miejsca, którego jeszcze nigdy nie opisywałem. Tym razem wirtualnie zwiedzimy Awentyn. To jedno z siedmiu wzgórz, na których zbudowano starożytny Rzym. 

Ta wspaniała dzielnica pełna jest eleganckich willi. Króluje tu piękna architektura i wszechobecna zieleń. Uroku dodają wąskie uliczki i panujące tu cisza i spokój. Szczerze przyznam, że mógłbym tam mieszkać. Urokliwe podwórza kościołów kryją wspaniałe zakątki.

To właśnie na Awentynie znajdziecie siedzibę Kawalerów Maltańskich. W jej bramie znajduje się słynna dziurka od klucza, przez którą można podziwiać piękny widok na kopułę Bazyliki Św. Piotra. Zdjęcie oczywiście jest mojego autorstwa.

Awentyn początkowo był dzielnicą plebejską. W 390 r.p.n.e został włączony w obręb murów miasta. Oficjalnie częścią Rzymu stał się w roku 49 n.e. Spacerując po wzgórzu trudno nie odwiedzić znajdującego się tutaj parku czy ogrodu różanego.

Z parkowego tarasu rozciąga się cudowny widok na miasto. Widać stąd głównie Zatybrze, ale po prawej stronie znajdziemy również Watykan i Kapitol ze słynnym "Ołtarzem ojczyzny" czyli budynkiem będącym symbolem zjednoczenia Włoch - wraz z pomnikiem króla Wiktora Emanuela II. Co ciekawe mieszkańcy Rzymu budynek ten nazywają "maszyna do pisania" lub "tort weselny".

Roślinność na Awentynie jest bardzo imponująca. Wspaniałe bluszcze oczarowały mnie wielkością liści! 

Tutejsze wille toną wręcz w zieleni.

Kwitnące wiosną drzewa, krzewy i pnącza dodają temu miejscu wiele uroku. Mnie szczególnie zachwyciły tutejsze glicynie. 

No i oczywiście egzotyczne dla nas gatunki różnych drzew. Niestety zdecydowana większość z nich nie ma szans żeby rosnąć w Polsce. Nawet w cieplejszych rejonach będą narażone na wymarznięcie. Na Awentynie możemy je podziwiać na każdym kroku.

Od tego słońca i zieleni aż mi zrobiło się cieplej. Mam nadzieję, że Państwu również. Oby do wiosny!

Serdecznie zapraszam do codziennej lektury bloga!