Arboretum w Bolestraszycach 2

Kończy się długi weekend. Po wojażach w południowo-wschodniej Polsce dziś wieczorem wróciłem do domu. Zgodnie z wczorajszą obietnicą zamieszczę dziś trochę zdjęć z Arboretum w Bolestraszycach. Wczoraj miałem problemy z zasięgiem mobilnego internetu. Jak się okazuje zapewnienia operatora sięnie sprawdziły i nie wszędzie można korzystać z internetu wewnątrz budynków. 

Wracając jednak do Bolestraszyc, arboretum odwiedziłem 02 maja. Mogę to miejsce polecić każdemu miłośnikowi przyrody i pięknych roślin. A tych tam nie brakuje. 

Jak Państwo wiecie moim konikiem są liściaste krzewy zimozielone. W Bolestraszycach natrafiłem na sporo okazów tych przepięknych roślin. Wśród nich jest pieris japoński. Wg mnie to odmiana Little Heath Green, niestety pieris nie był aż tak dokładnie opisany.

W arboretum jest kilka sporej wielkości zbiorników wodnych. W dwóch z nich natrafiłem na coraz rzadziej spotykanego w Polsce żółwia błotnego.

Pisałem wczoraj o laurowiśni wschodniej Otto Luyken. Oto ona. Obok niej rosnie suchodrzew chiński.

W Bolestraszycach urzekły mnie kwitnące akurat podczas mojej wizyty magnolie. Dobrze trafiłem z terminem odwiedzin w tym wspaniałym miejscu.

Niektóre kwiaty magnolii były naprawdę wielkie. Widać to zresztą na powyższym zdjęciu.

W wielu miejscach natknąłem się na runiankę japońską. Ta niska zimozielona krzewinka rośnie w miejscach zacienionych. Tam gdzie nie urośnie trawa można nią zastąpić trawnik ponieważ bardzo ładnie i szybko się rozkrzewia. Dorosłe roślinki nie przekraczają na ogół 20-25 cm wysokości.

Do roślin płożących lub pnących należy zimozielona trzmielina pnąca. Ona również lubi cień. Gdy znajdzie jakąś podporę od razu się po niej pnie. Może wtedy dorosnąć do kilku metrów wysokości.

Nie brakuje tam również moich ulubionych bluszczy. Wszechobecny jest bluszcz pospolity, ale znalazłem miejsce gdzie rośnie bluszcz kolchidzki. W naszych warunkach klimatycznych raczej należy traktować go jako roślinę okrywową i płożącą. Jest to oczywiście pnącze, ale w czasie naszych zim może przemarzać powyżej wysokości pokrywy śnieżnej. Znam jednak miejsca, gdzie pnie się po drzewach i zimy mu nie straszne. Taki okaz rośnie w Ogrodzie Botanicznym UW w Alejach Ujazdowskich w Warszawie. Jest to szczególnie cenna odmiana z uwagi na olbrzymie jak na bluszcz liście. Niektóre z nich mają ok. 20 cm długości. Są sercowate i czasami większe niż męska dłoń.

Będąc w Bolestraszycach trzeba koniecznie wejść na skarpę. Jest tam maleńki kościółek oraz dwa budynki, w których prezentowane są różne wystawy. Z tarasu przy kościółku rozpościera się zapierający dech w piersiach widok. Szczególnie teraz, gdy każde drzewo i krzew mają inne odcienie zieleni.

Na zakończenie jeszcze jedno zdjęcie. Mahonia ostrolistna jest teraz w szczytowym okresie kwitnienia. Jest to zimozielony krzew liściasty osiągający w naszych warunkach nawet ponad 2 metry wysokości. Za mahoniami dumnie kwitnie pigwowiec.

Dziś wieczorem po powrocie do domu musiałem koniecznie na chwilę zrobić mały obchód ogrodu. Już jutro zapraszam do lektury posta o początku maja w moim zimozielonym zakątku!