UWAGA!

BLOG ZOSTAŁ PRZENIESIONY

NA PORTAL

www.zimozielonyogrod.pl

ZNAJDZIECIE TAM

ZARÓWNO STARE JAK I NOWE WPISY


Partnerami portalu są:

Fiskars.pl

Idealnytrawnik.pl

poniedziałek, 29 października 2012

Sosna zwyczajna

W okolicy, w której mieszkam jeszcze 80 lat temu był las. W latach 20-tych XX wieku powstała Podkowa Leśna, a sąsiedni Brwinów zaczął się rozbudowywać. Podkowa Leśna jako miasto-ogród zachowała swój charakter i drzewa, które wolno wycinać jedynie pod budowę domu lub gdy są chore. W moim ogrodzie również rośnie dużo drzew. Wśród nich jest sosna zwyczajna.


Jak podaje Wikipedia zasięg sosny zwyczajnej rozciąga się od Wielkiej Brytanii i Portugalii na zachodzie po Serbię, Kaukaz aż do Morza Ochockiego na wschodzie, na północy sięgając krańców Półwyspu Skandynawskiego. W południowej i zachodniej Europie zasięg ten jest poprzerywany, natomiast w środkowej i wschodniej zwarty. Na północnych obszarach zasięgu jest drzewem niżowym, na południowych występuje w położeniach górskich.

Poniżej mapa zasięgu sosny zwyczajnej (z serwisu internetowego Wikipedia).


Plik:Pinus sylvestris range-01.png

Sosna zwyczajna to iglaste drzewo zimozielone, z luźną koroną i konarami rosnącymi w pozornych okółkach (będących w rzeczywistości ciasnymi spiralami), początkowo stożkowata, z wiekiem staje się rozłożysta lub parasolowata, w zależności od warunków bytowania. Rosnące samotnie sosny mają rozłożyste, dosyć gęste korony. Rosnąc w zwarciu w skupiskach leśnych drzewa tracą dolne gałęzie i wykształcają prosty pień o wysokiej koronie. Sosny występujące na terenach nizinnych mają grubsze konary i korony lekko zaokrąglone, natomiast występujące na obszarach wyżynnych mają konary cieńsze i pokrój bardziej stożkowaty.

Poniżej  w towarzystwie dębów i brzóz.


Przeciętnie osiąga wysokość 30 m, wyjątkowo rośnie do 40 m. Średnica pnia 0,5–1,2 m. Kora u podstawy pnia starych drzew jest szarobrązowa i gruba (ok. 10 cm), głęboko bruzdowana, w górnej części ma zabarwienie czerwonocynamonowe i łuszczy się cienkimi płatami.


Igły szarozielone do niebieskozielonych, osadzone parami na krótkopędach, długości 3–5(7) cm, grubości 1–2 mm. Sztywne i twarde, zaostrzone, drobno piłkowane, skręcone dookoła swojej osi. U młodych drzew na szczytach pędów igły mogą występować po 3 lub 4 na krótkopędzie. Pozostają na drzewie od 3 do 6 lat.
 
Korzeń palowy na piaszczystych glebach osiąga głębokość 1,5–3 m. Większość korzeni rośnie poziomo, około 20 cm pod powierzchnią ziemi.

Post został opracowany na podstawie informacji zawartych w serwisie internetowym Wikipedia.

1 komentarz: