Laurowiśnia wschodnia Rotundifolia

Laurowiśnia wschodnia “Rotundifolia” (Prunus laurocerasus “Rotundifolia”) jest zimozielonym krzewem liściastym, dorastającym w łagodniejszym niż w Polsce klimacie do wysokości nawet 5  metrów. W moim ogrodzie rośnie ponad 20 krzewów tej odmiany laurowiśni. Posadziłem je w 2009 roku. Początkowo rosły na wystawie wschodniej o dosyć mocnym nasłonecznieniu w godzinach przedpołudniowych (latem). Następnie przesadziłem ja na wystawę północną gdzie niestety zmarzły zimą. Prawdopodobnie za późno je przesadziłem lub zabiła je zimowa susza.

Poniżej zdjęcie laurowiśni po posadzeniu ich w 2009 roku.

Źródła podają, że powinny zimować w gruncie bez większych problemów. Jednakże gdy temperatura spadnie poniżej 20 stopni Celsjusza mogą przemarzać. Niestety znosi jedynie krótkotrwałe spadki temperatur do tej wartości.

Tak wyglądały w 2010 roku w końcu listopada.

Krzewy te mogą być używane na niskie żywopłoty. Dosyć dobrze znoszą cięcie, które należy wykonać na wiosnę, po zakończeniu okresu porannych przymrozków. Drugie cięcie można wykonać jesienią, ale na tyle wcześnie żeby rośliny zdążyły zagoić rany przed pierwszymi przymrozkami. Można również użyć specjalnej pasty, którą smarujemy miejsca po cięciu.

Poza tym laurowiśnia pięknie prezentuje się jako pojedynczo rosnący krzew. Nie wymaga wtedy przycinania. Mimo braku cięcia jest krzewem dosyć gęstym.

Jest to najpopularniejsza odmiana laurowiśni, bardzo często uprawiana w Wielkiej Brytanii, Holandii, Belgii czy Francji oraz na południu Europy.

Poniżej zdjęcie laurowiśni po ich przesadzeniu w 2011 roku. Zdjęcie pochodzi z 11 września.

Liście tej odmiany laurowiśni są duże, lekko jajowate i lśniące. Kwitnienie przypada na okres wiosenny. Ich kwiaty są bardzo dekoracyjne, białe i pachnące. Zebrane są w grona. Owoce na terenie Polski rzadko się zawiązują.

Laurowiśnia Rotundifolia lubi zarówno miejsca słoneczne jak i cieniste lub półcieniste. Gleba powinna być bogata w wapń, żyzna, wilgotna i dobrze przepuszczalna. Ściółkowanie np. korą sosnową chroni system korzeniowy rośliny przed nadmiernym przesuszeniem oraz przed zmarznięciem. Wymagają regularnego, ale niezbyt obfitego podlewania.

To zdjęcie zrobiłem 29 lipca 2012 roku. Krzewy powoli odbijają, ale nie wiem, czy przeżyją kolejną zimę.

Krzewy te powinny być posadzone w miejscach zacisznych i osłoniętych od wiatrów. Jest to ważne szczególnie w porze zimowej gdy mroźne i wysuszające wiatry niszczą wiele roślin. Młode rośliny na zimę należy okrywać, starsze również ale tylko wtedy gdy temperatura może spaść poniżej - 20°C.