Meszkańcy mojego ogrodu - wiewiórka pospolita

Pisałem już kilkakrotnie, o zwierzętach w moim ogrodzie. Mieszkają w nim żaby, wiewiórki, ptaki oraz karczowniki (niestety niezbyt przeze mnie lubiane). Dziś rano miałem ogromną przyjemność obserwować zaloty wiewiórek. Zrobiłem im parę zdjęć, ale ich nie podglądałem. W każdym razie w drugiej połowie kwietnia powinny pojawić się małe wiewióreczki.

Wiewiórka pospolita (Sciurus vulgaris) występuje w prawie całej Europie, za wyjątkiem południowo wschodniej Hiszpanii i południowej Portugalii. Jest powszechna również w całym pasie centralnej Azji. Jest ona zwierzęciem żyjącym na drzewach liściastych i iglastych. Buduje gniazda w konarach drzew lub wykorzystuje do rozrodu gniazda wcześniej zbudowane przez ptaki. Jest żyworodna i ma na ogól od 2 do nawet 7 kociąt. Dorosłe wiewiórki pospolite osiągają nawet 25 cm długości. Ich piękny ogonek dodatkowo przedłuża je o kolejne 20 cm. Mogą ważyć nawet do 300 gram. W Polsce wiewiórka pospolita objęta jest całkowitą ochroną.

Wiewiórki były przez całą zimę dokarmiane przeze mnie. W karmniku zawsze były orzech włoskie, które wiewiórki namiętnie jadły, zostawiając po sobie niezły bałagan. Na poniższych zdjęciach widać wiewiórkę tuż przed dzisiejszym śniadaniem. Jej prawa łapka jest podwinięta, chociaż na zdjęciu wygląda tak, jakby była niepełnosprawna. Rozwiewam wątpliwości - ta wiewióreczka ma wszystkie łapki - na szczęście.

Wiewiórki bardzo często zabierają orzechy z karmnika i zagrzebują je pod drzewami i krzewami. Robią sobie w ten sposób zapasy. Tutaj należy dodać, że orzechy nie są głównym i jedynym składnikiem ich diety. Żywią się one również różnego rodzaju nasionami, grzybami, pędami roślin, jajami ptaków. Zdarza się, że zapolują na małe pisklęta. Podobnie jak orzechy wiewiórki zakopują również inne nasiona i owoce, dzięki czemu pomagają w rozsiewaniu drzew i krzewów.