Coraz więcej wiosny

Dzisiaj w mojej okolicy panuje prawdziwie wiosenna pogoda. Czasami świeci słońce, a chwilami chmurzy się i pada drobny deszcz. Jest też w miarę ciepło, +17 stopni C, chociaż momentami nie czuć tej temperatury. Za to podobno we Wrocławiu jest ponad +22 stopnie i świeci piękne słońce. przez kraj przechodzi kolejny front atmosferyczny, który powoduje, że chmury przetaczają się z zachodu na wschód Polski. Jedno jest pewne, deszcz bardzo przyda się roślinom, które w pełni rozpoczęły już wegetację. Bardzo lubię ten moment, kiedy dookoła robi się zielono i kolorowo. Kwitną wiosenne kwiaty, a ptaki ogłaszają całemu światu, że wszędzie rodzi się życie. 

W moim ogrodzie zielono jest przez cały rok. Teraz natomiast zaczynają zielenić się drzewa górujące nad domami. Zawsze z utęsknieniem czekam na ten moment. Przy schodach wejściowych kwitnie barwinek. Jest to pozostałość po poprzedniej aranżacji, kiedy w miejscu tym rosły runianki japońskie, bluszcze Goldheart oraz właśnie barwinki. Po przesadzeniu krzewinek w podłożu musiały pozostać resztki korzonków i właśnie z nich wyrósł kolejny barwinek. Nie mam jednak zamiaru go przesadzać. Bardzo ładnie komponuje się z trzmielinami. Obok trzmielin i barwinka kwitną hiacynty, które kiedyś posadziłem w tym miejscu. Myślałem, że cebule zgniły. Jak widać roślinki jednak wciąż tam są, a co więcej kwitną. Niestety w tym miejscu jest zbyt mało słońca i kwiaty są bardzo niepozorne.  

Barwinki kwitną również w innym miejscu. Te akurat zasadziłem tutaj celowo. Poniżej odmiana Variegata. 

A to już najpopularniejsza odmiana barwinka. Krzewinki te kilka lat temu przywędrowały pod jodłę ze wspomnianych skarp przy schodach. 

Coraz więcej młodych listków można dostrzec u trzmielin pnących. Bardzo lubię te zimozielone krzewy i oprócz skarp przy schodach, gdzie rosną odmiany Emerald Gaiety oraz Sunspot, w innych częściach ogrodu posadziłem kilka kolejnych odmian. Przy jednym z dębów rośnie Emerald'n Gold. 

 

Przy oczku wodnym oprócz Emerald'n Gold można dostrzec kolorową Harlequin (po prawej stronie) oraz Canadale Gold (po lewej). 

 

Wszystko dookoła robi się zielone. Coraz większe listki ma również powojnik Josepine. Ciekaw jestem, kiedy pojawią się na nim wspaniałe i egzotyczne pełne kwiaty!

Róża pnąca Grand Award ma również coraz więcej liści. Puszcza także młode łodyżki, dzięki którym krzew się zagęści.

Pieris japoński Flaming Silver ma już dosyć spore pąki. Wkrótce rozwiną się z nich liście, które początkowo będą mieć czerwony kolor. W trakcie sezony zmieni się on na zielony z kremową obwódką.

Klon japoński Dissectum Garnet to kolejny krzew, który obsypany jest pąkami.

W październiku ubiegłego roku dokonałem kilku zmian w kąciku azaliowym. Rosnący tu miniaturowy różanecznik Princess Anne ma już spore pąki. Wyglądają one tak jakby miały zaraz się rozwinąć. Ale na to potrzeba jeszcze trochę czasu, a przede wszystkim ciepłej i wilgotnej aury.

Tulipanowiec ma jeszcze maleńkie listki.  Jest to jednak drzewo, które może poszczycić się wielkimi jak na polskie warunki liśćmi. 

Pączki rozwija również  hortensja bukietowa, którą rok temu dostałem od moich sąsiadów na urodziny. 

Już na dniach zakwitnie berberys Julianae. Ta zimozielona odmiana jest wyjątkowo dekoracyjna, ale też bardzo kłująca. 

Wczoraj oczyściłem z glonów oczko wodne. Dopuściłem tez trochę wody.  Czeka mnie jeszcze przesadzanie roślin wodnych (w tym grzybieni), ale chyba jeszcze trochę z tym poczekam. 

Malutkie listki widoczne są na głogowniku Davidiana. Ciekaw jestem jakie krzew ten będzie miał w tym roku przyrosty. W 2014 były naprawdę imponujące - ponad metr!

A na zakończenie jeszcze otwierające się leniwie drobne kwiatki skimii japońskiej Rubella.

Uwielbiam te krzewy, chociaż są one wymagające i czasami dosyć kłopotliwe w uprawie.

Serdecznie zapraszam do codziennej lektury bloga!