W moim ogrodzie z różnymi efektami od kilku lat rosną laurowiśnie wschodnie. Początkowo posadziłem odmianę Rotundifolia, jednak jest ona zbyt wrażliwa na klimat środkowej Polski. Krzewy te rosły jako żywopłot, początkowo od wschodniej, a później od północnej strony. Niestety co roku wymarzały. Niby odrastały od korzeni, ale nie było szans na to, żeby stworzyć z nich przynajmniej średniej wysokości żywopłot.
W 2012 roku kupiłem do ogrodu dwa krzewy laurowiśni wschodniej Otto Luyken. To jedna z najbardziej odpornych na niskie temperatury odmian tych pięknych zimozielonych krzewów. W tym roku oba przepięknie zakwitły.
W 2012 w ogrodzie pojawiła się kolejna odmiana laurowiśni wschodniej. Tym razem była to Caucasica. Niestety jeszcze u mnie nie kwitła, ale za to zarówno w ubiegłym jak i w tym roku ma dużo przyrostów i robi się coraz gęściejsza.
Warto dodać, ze obie wyżej wskazane odmiany przeżyły bez żadnych uszczerbków zimę z 2012 na 2013 roku, która w przeciwieństwie do tej ostatniej była mroźna, śnieżna i bardzo długa!
W ubiegłym roku zakupiłem dwa kolejne krzewy laurowiśni. Zainspirowany ogrodem botanicznym w Zielonej Górze znalazłem w internecie krzewy laurowiśni wschodniej Herbergii. W Zielonej Górze krzewy te rosną bez żadnych problemów. Jednak tam jest zimą trochę cieplej niż u nas. Moje krzewy świetnie przezimowały, ale ostatnia zima nie jest dobra do określania odporności roślin. Okres mrozów trwał raptem dwa tygodnie. Śnieg leżał co prawda troszkę dłużej, ale to i tak za krótko, żeby za pewnością stwierdzić, że rośliny mogą zimować w moim rejonie bez żadnych uszkodzeń. Nawet jeśli przypomnimy sobie, że w drugiej połowie stycznia 2014 kilka nocy przyniosło temperatury rzędu -18 stopni na poziomie I piętra.
Oba krzewy Herbergii pięknie zakwitły!
W tym roku postanowiłem wykopać i ostatecznie pozbyć się laurowiśni Rotundifolia. Na ich miejsce posadziłem sprawdzoną wcześniej odmiana Caucasica. Czy te krzewy również poradzą sobie z zimą równie dobrze jak ich starsza siostra rosnąca u mnie od dwóch lat? Czas pokaże...
Więcej informacji o laurowiśniach znajdą Państwo Tutaj
Serdecznie zapraszam do codziennej lektury bloga!
Witaj Przyjacielu. Wybacz że jest mnie mało, ale te moje oczy- jeszcze trochę. Powoli ale cały czas obserwuję Twoje posty i jak zwykle jestem zachwycona i zawsze znajduję coś nowego i ciekawego. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńWitaj Stasieńko! Bardzo dziękuję! Uwielbiam Twoje komentarze i mam nadzieję, że już niedługo Twoje kochane oczy wrócą do normy! Pozdrowienia i serdeczności!
UsuńPodziwam Twój zapał do laurowiśni. Szkoda, że nie ma co roku takich zim jak 2013/14.
OdpowiedzUsuńWitaj Ewuniu! Racja, szkoda, że takich zim u nas nie ma :( Ale Csucasica i Otto Luyken wytrzymały też tą poprzednią zimę, która mocno dała się nam we znaki :) Pozdrowienia i serdeczności :)
UsuńJa tez mam mały krzaczek laurowiśni w moim ogródku...kupiłam ja kilka lat temu bo spodobala mi się nazwa....pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńWitaj Lenko! A jaką masz odmianę? Pozdrowienia!
UsuńMam też jedną laurowiśnię / nie znam odmiany/ ale jest identyczna jak u Ciebie na zdjęciu,Bardzo ładnie się przyjęła ,rośnie i kwitnie,ale martwią mnie liście ,które gdzie niegdzie są.Obawiam się czy to nie jest jakaś choroba?Gdybyś mógł Andrzeju mnie trochę oświecic w tym temacie to będę wdzięczna.Serdecznie pozdrawiam.Perełka
OdpowiedzUsuńWitaj, to raczej normalne u laurowiśni, że część liści żółknie i opada. Na wszelki wypadek zapewnij jej jednak troszkę więcej wody i dobry nawóz do roślin zielonych. Polecam nawóz interwencyjny Substral :) Pozdrowienia!
Usuńoczywiście chodzi o suche liście.Perełka
OdpowiedzUsuń:) Tak tak Perełko :) Pozdrowienia!
UsuńWiram. A jaknpo kilku latach prezentuje się laurowiśnia? Planuje zrobić żywopłot - jak sadzić, w jakich odległościach??
OdpowiedzUsuńWkrótce opiszę je na moim nowym portalu. Laurowiśnie zależnie od odmiany sadzimy co 50-70 cm. Zapraszam do komentowania postów na nowym portalu www.zimozielonyogrod.pl Tutaj są już tylko zajawki, tam znajdziesz całe artykuły :-) Pozdrowienia.
Usuń