Podpatrzone w ogrodzie

Za oknem kolejny dzień ze wspaniałą i słoneczną pogodą! Dziś jest co prawda ciut chłodniej niż wczoraj, ale wczesnym popołudniem termometry wskazywała u mnie 10 stopni w cieniu. Na słoneczku było znacznie cieplej. Czyli w sumie całkiem przyjemna aura. No i radość z wiosny i budzącej się do życia przyrody. A to przebudzenie widać i słychać wszędzie! Od kilku tygodni rano ptaki bardzo głośno świergolą. To inny śpiew niż ten majowy, ale jakże piękny! Wiewiórki ganiają się po drzewach. Oczywiście w wiadomym celu. Rośliny też powoli zaczynają wegetację. Niektóre krzewy mają już małe, zielone listki. Inne jeszcze czekają. Tymczasem w moim oczku wodnym pojawili się niespodziewanie goście. To para kaczek, która wędruje sobie po okolicznych ogrodach. Ptaki nie boją się ludzi. Pewnie są do nas przyzwyczajone!

Przyznam się, że bacznie je obserwowałem. A to dlatego, że przy okazji jednej z wizyt w latach ubiegłych kaczuszki poczęstowały się moimi rybkami. 

Teraz na szczęście zadowoliły się glonami albo jakimiś innymi drobnymi roślinkami wodnymi. Ich wizyta wzbudziła ogromne zainteresowanie u mojego kota. Dyzio siedział przy oczku jak zaczarowany. 

Kaczki sobie spokojnie pływały porozumiewając się ze sobą w im tylko znanym kaczym języku. A kot? Ani drgnął. Chyba zapragnął na Święta pochłonąć kaczuszkę. Ciekawe, czy lubi dobrze wysmażoną pierś czy może krwistą albo medium.

Po jakimś czasie ptaki poruszone trochę obecnością kota zrezygnowały z pływania i wyszły z oczka. Przechadzały się spokojnie po trawniku niewiele sobie robiąc z obecności czarno-brunatnego mięsożernego myśliwego.

A Dyzio?  Jak pantera obiegł powoli oczko i usadowił się pod trzmieliną, przy dużym kamieniu. Stamtąd obserwował ruchy kaczek i powoli szykował się do ataku. 

Kaczki to chyba zauważyły bo zaczęły nienerwowo oddalać się od oczka. Dzięki temu wyszły n nasłonecznione miejsce, a ja mogłem zrobić im zdjęcie z przybliżenia. 

Dyzio jednak nie odpuścił. Cały się napiął i po krótkiej chwili przebierania nóżkami ruszył z całym impetem w stronę kaczek. Był jednak za daleko i ptaki zdążyły uciec. Kot był niepocieszony. A ja? Z ciekawością obserwowałem zachowanie kaczek i kota. Zrobiłem też z okna kilka ciekawych zdjęć, którymi dziś się z Wami dzielę.

Serdecznie zapraszam do codziennej lektury bloga!