Ostrokrzew kolczasty Silver van Tol

Tuż przed Bożym Narodzeniem rozpocząłem nowy cykl postów, w których przedstawię Wam ostrokrzewy rosnące w moim ogrodzie. Niecałe dwa tygodnie temu opisywałem Wam jakie tradycje świąteczne związane są z ostrokrzewem kolczastym. A w zasadzie powinienem napisać z ostrokrzewami kolczastymi, bo z biegiem lat naukowcy "wyczarowali" wiele odmian tych wspaniałych roślin. Wśród nich jest m.in. ostrokrzew kolczasty Silver van Tol (Ilex aquifolium Silver van Tol). To jedna z kilkunastu odmian ostrokrzewu kolczastego rosnących w moim ogrodzie. Tu dodam, że kilka z nich pojawiło się u mnie dopiero w 2017 roku i nie gościły jeszcze na blogu.

Ilex Silver van Tol rośnie u mnie od końca kwietnia 2013 roku. Przywiozłem go aż z Opola. Z przykrością muszę stwierdzić, że ta piękna roślina jest bardzo rzadko w ofercie polskich szkółek. A szkoda. Tak "maluch" wyglądał kilka dni po posadzeniu.

W klimacie środkowej Polski odmiana ta może dorastać do wysokości nawet ponad 2 metrów. W regionach o łagodniejszych zimach takich jak Pomorze, Opolszczyzna, nizinny Dolny Śląsk czy Lubuskie jego wysokość może przekraczać 3 metry! Szerokość 15-letniego krzewu dochodzić może do ponad 2 metrów. Rośnie w średnim tempie, ale w sprzyjających warunkach przyrosty mogą osiągać nawet 20 centymetrów rocznie. Jego wysokość i szerokość można ograniczać poprzez cięcie, które przeprowadzamy wiosną po ustąpieniu ostatnich porannych przymrozków. Po raz drugi krzew można przyciąć w lipcu. Mój Silver van Tol za bardzo rozrastał się na boki, dlatego też aby utrzymać jego kompaktowy (ale nie niski) kształt wiosną 2017 został przycięty. Teraz zabiegi te będę powtarzał co roku. Dzięki regularnemu cięciu krzew będzie gęściejszy. Ostrokrzew Silver van Tol, gdy nie jest formowany na ogół tworzy wiele odnóg piennych. Należy podkreślić, że pięknie prezentuje się jako pojedynczo rosnący krzew, niezależnie od tego czy jest formowany czy też nie.

Jego liście są jajowate, eliptyczne, skórzaste i lekko błyszczące, ciemnozielone z kremową nieregularną  obwódką. Ich brzegi są bardzo delikatnie ząbkowane, a część liści w ogóle pozbawiona jest kolców. Młode listki mają jaśniejsze wybarwienie. Kwitnienie przypada na okres wiosenny. Ich kwiaty są białe i dosyć niepozorne. Pamiętajmy, że ostrokrzewy to rośliny rozdzielnopłciowe i owocuję jedynie "dziewczynki". Nazwa może mylić, ale van Tol to odmiana żeńska i jeśli tylko gdzieś blisko rośnie męski okaz innej odmiany ostrokrzewu to mamy zagwarantowane owoce, które zimą będą doskonałym pokarmem dla ptaków. 

Tak mój krzew wyglądał na przełomie 2014 i 2015 roku.

Różne źródła podają, że uprawa ww. ostrokrzewu możliwa jest w strefach USDA od 9 do 7, inne dopuszczają strefę 6. Znalazłem też informacje, że tolerują one krótkotrwałe spadki temperatur nawet poniżej -25 stopni C. To dosyć spora rozbieżność, dlatego też uprawę tej odmiany we wschodniej Polsce należy traktować eksperymentalnie. Oczywiście im dalej na zachód i im bliżej morza tym większa szansa na to, że krzew będzie rósł bez problemów i nie zabiją go siarczyste mrozy. Zima sezonu 2016/2017 była dość łagodna. Ale pojawiło się kilka styczniowych i lutowych  bezśnieżnych dni i nocy z temperaturami przy gruncie spadającymi poniżej -26 stopni! Na szczęście nie wyrządziły one nieosłoniętemu krzewowi żadnych szkód. W przypadku bardzo srogich mrozów (poniżej -26 stopni C) część liści może wiosną opaść. Ale w ich miejsce na pewno wyrosną nowe. 

Mój Silver van Tol pod koniec listopada 2017. 

Ostrokrzewy tej odmiany w łagodniejszym klimacie lubią miejsca słoneczne. W warunkach środkowej Polski lepiej posadzić go w półcieniu w miejscu osłoniętym od mroźnych i wysuszających wiatrów. Gleba powinna być lekko kwaśna i dobrze przepuszczalna. Podobnie jak w przypadku innych liściastych roślin zimozielonych ściółkowanie np. korą sosnową chroni system korzeniowy rośliny przed nadmiernym przesuszeniem oraz przed zmarznięciem. Pamiętajcie, mróz nie jest dla niego tak szkodliwy jak zimowa susza! Wymaga regularnego, ale niezbyt obfitego podlewania. Już wkrótce na blogu zagoszczą kolejne odmiany ostrokrzewów kolczastych. Po nich zaprezentuję różne odmiany ostrokrzewów Meserveae, Crenata, a na koniec moja perełka - ostrokrzew japoński. Będzie więc co czytać i co oglądać do czego już dziś Was zachęcam.

Serdecznie zapraszam do codziennej lektury bloga!