Zimozielone rośliny liściaste - ocena stanu po zimie - część 2

Rośliny w ogrodzie rosną jak na drożdżach. Trochę opóźniona ale niezwykle ciepła wiosna sprawia, że z dnia na dzień krzewy i byliny są coraz większe i coraz piękniejsze. Niektóre zimozielone krzewy liściaste ucierpiały troszkę podczas ostatniej kapryśnej zimy. Wczoraj przedstawiłem Wam pierwszą część oceny stanu tych roślin. Dziś zapraszam na drugą. Zgodnie z obietnica dziś będzie trochę bardziej egzotycznie. 

Kalina Henryi nie zgubiła ani jednego listka. Jest w bardzo dobrej kondycji i wypuszcza już pierwsze tegoroczne pąki.

Kalina sztywnolista świetnie poradziła sobie z zimą i mrozami.

Podobnie zresztą jak jej "siostra" czyli kalina praska.

Kalina Eskimo powinna podczas siarczystych mrozów zgubić liście. Moje maleństwo nie tylko ich nie straciło (a było kilka nocy z mrozami po -26 stopni), wypuszcza już nowe, a za kilka dni zamieni się w jedną kulę kwiatów. 

Aukuba japońska Dentata straciła kilka listków, ale już puszcza nowe pędy.

Trochę bardziej ucierpiały aukuby japońskie Variegata. Sporo liści przemarzło ale rośliny są zdrowe i puszczają nowe pędy. Będą za chwilę kwitnąć. 

Osmantus Goshiki jest w idealnym stanie. można już zauważyc u niego malutkie pączki na nowe liście. 

Araukaria chilijska Robusta Gheri troszkę podmarzła ale zaczyna rosnąć. Ogólnie jest w dobrej kondycji.

Głowocisowi chińskiemu nie są straszne mrozy i już wypuszcza młode przyrosty. 

Zadziwił mnie suchodrzew chiński, który nie dość, że nie przemarzł, to jeszcze wiosną zaczął bardzo szybko rosnąć. 

Trochodendron araliowaty - stan idealny, pąki rosną jak szalone. 

Jedna z kalmii mi uschła. I to wiosną. Pozostałe są w idealnym stanie, mają pąki kwiatowe i za ok. miesiąc pewnie zakwitną. 

Skimie japońskie - żadnych szkód. 

Pierisy japońskie - stan idealny.
 

Bukszpan wielkolistny - bez komentarza, rośnie jak szalony.

A to już samosiejki mahonii, które wiosną ubiegłego roku zadoniczkowałem, a na początku lata wsadziłem do gleby. Miały wtedy po 5-7 cm wysokości. Dziś są znacznie większe, a przecież dopiero zaczynają rosnąć. 

Barwinek większy przemarzł. Wyciąłem jego obumarłe pędy. Od korzeni wyrastają jednak nowe. I to ze zdwojoną siłą.

Hibiskus krzewiasty ma już pączki. 

Hibiskusy bylinowe też zaczynają rosnąć, ale powoli.

Na koniec magnolie wielkokwiatowe. Przez całą zimę wyglądały wręcz idealnie. Dopiero ostatnie mroźne dni w marcu spowodowały zaschnięcie liści. Teraz magnolie Edith Bogue wyglądają obskurnie! Ponieważ rosną one w bardzo reprezentacyjnym miejscu, wykopię je, zadoniczkuję i przytnę. Zobaczymy czy coś z nich będzie. Jedna magnolia odmiany DD Blanchard rośnie w kącie ogrodu. Tez zgubiła część liści, ale zostawię ją w tym miejscu. Mam nadzieję, że z wigorem odżyje. 

Szczerze przyznam, że zaczynam powątpiewać, czy nadesłane mi magnolie to faktycznie Edith Bogue. Kiedyś w ogrodzie miałem inną "Edytkę". Przyjechała do mnie z Pragi i wyglądała inaczej niż te, które sprowadziłem z jednej z polskich szkółek. Poza tym, gdyby nie to, że coś zjadło jej korzenie pewnie rosłaby do dziś. Bo świetnie znosiła mrozy i zimową suszę. 

Serdecznie zapraszam do codziennej lektury bloga!