Piękny prawdziwie letni dzień

Nie należy chwalić dnia przed zachodem słońca. Ale dziś, przynajmniej do teraz mamy wreszcie prawdziwie letni dzień. Co prawda pojawiło się trochę chmur, ale raczej nie powinno padać. Do niedawna świeciło jednak piękne słońce, a temperatura utrzymywała się na poziomie przyjemnych 27 stopni. Cudnie. Mam tylko nadzieję, że nie powtórzy się sytuacja z ostatniej niedzieli. Wtedy do wczesnego popołudnia było pięknie i słonecznie. Potem się zachmurzyło, a to co działo się przed 17.00 należy nazwać armagedonem. Wichura, trąba powietrzna, hektolitry wody z nieba, gradobicie, połamane drzewa... Coś strasznego. Wciąż mam w oczach sosnę spadającą na ogród moich rodziców. Oby taka aura się nie powtórzyła. 

Ale wróćmy do przyjemnych chwil. Dziś naprawdę było miło.

Po ostatnich opadach musiałem wylać z oczka kilkanaście wiader wody. Było jej na tyle dużo, że niewiele brakowało do wylania. No i lustro wody było znacznie powyżej fontanny.

Pogoda pozwoliła mi na dokończenie sprzątania ogrodu. Wciąż jednak są ślady niedzielnych zniszczeń.  

Kwiaty powoli dochodzą do siebie. niestety wichura przewróciła i połamała jeden z moich koleusów. Mam nadzieję, że roślina wróci do formy sprzed niedzieli. 

W kąciku między mahonią ostrolistną a chodnikiem i wejściem do domu urządziłem sobie mały kwietnik. Posadziłem tu 2 trawy pennisetum purpureum Vertiga, a obok nich żółte aksamitki. W koszu za to rosną stare kwiaty, które wcześniej były na schodach. 

Tak trawa ta wygląda w słońcu. 

W ubiegłym tygodniu przesadziłem laurowiśnię Schipkaensis. Okazało się, że krzew bardzo szybko rośnie i w poprzednim miejscu nie miałby odpowiednio dużo przestrzeni. Teraz rośnie sobie obok kiścieni i bluszcz kolchidzkiego Sulphur Heart.  

Niedzielne gradobicie zniszczyło część młodych liści magnolii wielkokwiatowej Edith Bogue. Wyglądają tak, jakby ktoś je przestrzelił z broni palnej.

Wilgoć i ciepło sprzyjają roślinom. Stranwesja Davidii ma mnóstwo nowych przyrostów i powoli robi się coraz gęściejszym krzewem. 

Na generatywnych odnóżach bluszczy pojawiły się już pąki kwiatowe. Pnącza te kwitną na przełomie lata i jesieni. 

W ogrodzie znów jest mnóstwo samosiejek. To np. malutka mahonia. 

A to już żywotnik czyli tuja.  

W kąciku egzotycznym pojawiły się dwa bluszcze. 

Wszędzie rozsiewają się fiołki leśne. Jest ich bardzo dużo. Część będę musiał niestety usunąć. 

Wilgoć i ciepło sprzyjają też trawie. Tutaj akurat rośnie w miejscu gdzie wolałbym jej nie widzieć. Cóż... trzeba będzie ją wyrwać.  

W miejscach gdzie nie ma kory sosnowej znów pojawiły się chwasty. Dbają o to, żebym miał co robić. Bo oczywiście za chwilę będę musiał je usunąć.

Mimo, że na pierwszy rzut oka ogród wygląda na uporządkowany i sprzątnięty, cały czas jest co w nim robić. Ale to dobrze, bo bardzo to lubię. 

Serdecznie zapraszam do codziennej lektury bloga.