Wizyta w Toruniu 2 - rośliny zimozielone

Wczoraj obszedłem chyba wszystkie uliczki staromiejskiej części Torunia. Nawet wieczorem trochę bolały mnie nogi. No i złapałem katar. Ale było warto! To piękne miasto każdemu człowiekowi ma wiele do zaoferowania. Zabytki architektury, kościoły, muzea, kawiarnie i restauracje... i wiele wiele innych. Podczas naprawdę długiego spaceru odkryłem kilka liściastych i zimozielonych perełek! Rosną tu wspaniałe bluszcze pospolite. Można je spotkać na murach, ścianach budynków czy ogrodzeniach.

Niektóre z nich imponują swoim rozmiarem. Moi stali czytelnicy powiedzą, że się powtarzam, ale bluszcz wspinając się po ścianach czy pniach drzew nie niszczy ich. Przyczepia się do powierzchni za pomocą korzeni przybyszowych. Ponadto nie pobiera z drzew ani wody ani żadnych substancji odżywczych. W nielicznych przypadkach może wrastać pomiędzy cegły, ale tylko wtedy gdy spoiwo jest marnej jakości i wypłucze je woda bądź się samo skruszy! Bluszcz na pewno nie rozwali ściany budynku. Przykładem na to są angielskie czy szkockie zamki, albo nasz Wawel. Poza tym bluszcz nie zawilgoci ścian, wręcz przeciwnie, będzie chłonął z nich wilgoć. Jedynym mankamentem mogą być żyjące w nim owady np. pająki. Ale one z kolei nie wpuszczą do naszego domu komarów czy much.

Zaciekawiła mnie inna zimozielona roślina rosnąca w donicy przy jednym z budynków. Wygląda trochę jak berberys julianae, z kolei pokrojem bardziej przypomina ostrokrzew. A może ktoś z Państwa mi pomoże w jej rozpoznaniu?

To tyle o liściastych zimozielonych. Obiecałem Państwu wczoraj, ze napiszę kilka słów o Toruniu i jego sławnych mieszkańcach. A było ich wielu. Wczoraj skończyłem na drugim rozbiorze i wcieleniu Torunia do Prus. W 1793 roku miasto miało zaledwie ok. 6 000 mieszkańców. A przecież w latach swojej świetności w XVI czy XVII wieku było to jedno z najbogatszych i największych miast Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Miało ponad 20 000 mieszkańców co na owe czasy nie było małą liczbą.

Już w 1807 roku Toruń powrócił do ziem polskich i stał się częścią Księstwa Warszawskiego. Przez 3 tygodnie był nawet jego stolica. Klęska Napoleona spowodowała powrót Torunia do Prus. Okres zaborów to powolny rozwój miasta spowodowany tym, że było ono twierdzą. Zbudowano wtedy jednak połączenia kolejowe m.in. z Poznaniem, Grudziądzem, Olsztynem, Bydgoszczą czy Warszawą.

Na mocy traktatu Wersalskiego Toruń powrócił do Polski. 20 stycznia 1920 roku wojska niemieckie opuściły miasto. Rok później Toruń liczył ponad 37 000 mieszkańców. Warto dodać, że przed I Wojną Światową Toruń był największym skupiskiem ludności polskiej na Pomorzu. 

Okres międzywojenny to rozkwit miasta. W 1939 roku Toruń liczył już ok. 80 000 mieszkańców.

W okresie PRL Toruń stracił na znaczeniu.

Obecnie miasto zamieszkuje ok. 200 000 mieszkańców. Od 1999 Toruń to siedziba marszałka województwa kujawsko-pomorskiego oraz Zarządu Województwa Kujawsko-Pomorskiego czy Sejmiku Wojewódzkiego, a także jednostek im podporządkowanych.

Oczywiście najbardziej znanym torunianinem jest niewątpliwie Mikołaj Kopernik. Ale z tego miasta pochodzą również inni sławni ludzie, wśród nich są Tony Halik, Bogusław Linda, Maciej Dowbor, Joanna Koroniewska czy Janusz Leon Wiśniewski.

Toruń ma też swoja krzywa wieżę!

To piękne miasto warte jest odwiedzenia!