Niespotykane zimozielone rośliny liściaste - ostrokrzew Longwood Gold

Dawno już nie pisałem nic o zimozielonych roślinach liściastych, które mimo tego, że mogą rosnąć w wielu miejscach Polski są u nas albo bardzo rzadko spotykane albo w ogóle niedostępne. Takim krzewem jest ostokrzew x attenuata Logwood Gold (Ilex x attenuata Logwood Gold). Niestety nie mam go (jeszcze) w moim ogrodzie. Nie spotkałem go również w żadnym z odwiedzanych przeze mnie ogrodów botanicznych czy arboretów i parków w naszym kraju. Dlatego też zdjęcia rośliny pochodzą ze strony internetowej Plantexplorer.longwoodgardens.org

Wszystkim malkontentom i przeciwnikom sadzenia w ogrodach roślin, które nie są "polskie" od razu mówię, że nie jestem zwolennikiem takiego podejścia. Dodam przy tym, że gdyby sadzić tylko te rośliny, które pochodzą z naszego kraju nie uprawialibyśmy większości warzyw, w tym ziemniaków, nie mielibyśmy wielu pięknych gatunków krzewów ozdobnych (róże, lilaki, hortensje, różaneczniki), bylin czy drzew.  Oczywiście należy je sadzić z rozsądkiem, o który zawsze (tak jak w przypadku tuj) apeluję! Niektóre rośliny mogą być inwazyjne i należy nad nimi panować. Ale ostrokrzewu, o którym dziś piszę nie musicie się obawiać. Nie zaatakuje on innych roślin, ani nie wyrządzi szkód w ogrodach czy lasach. 

Ostokrzew x attenuata Logwood Gold (Ilex x attenuata Logwood Gold) to sporych rozmiarów krzew lub małe drzewo, który pochodzi z Ameryki Północnej. Jest to krzyżówka ostrokrzewu cassine (Ilex cassine) z ostrokrzewem amerykańskim (Ilex opaca). 

Jak podają różne źródła wytrzymuje on spadki temperatur do -25 stopni C. Okresowo toleruje również niższe temperatury i jest do tego zimotrwały. To oznacza, że krzew ten jest odporny na zimową suszę, toleruje także mroźne i wysuszające wiatry. Różne amerykańskie strony internetowe podają, że jego uprawa możliwa jest w strefach USDA od 9 do 6. Niektóre sugeruję nawet strefę 5. Oczywiście nie można się tym do końca sugerować, bo strefy USDA podają jedynie średnią minimalną temperaturę, jaką tolerują rośliny, a nie biorą pod uwagę ilości słonecznych godzin, długości okresu wegetacyjnego, siły wiatrów czy wilgotności powietrza i gleby. Ale niewątpliwie śa one dosyć miarodajne i pozwalają w przybliżeniu określić czy dana roślina przezimuje w naszym ogrodzie.

Wróćmy jednak do warunków uprawy tego niezmiernie ciekawego krzewu. Preferuje on stanowiska słoneczne i półcieniste. Lepiej jednak sadzić go w miejscach gdzie nie będzie narażony na działanie późno zimowego słońca, które może w połączeniu z mrozem uszkadzać jego liście.

Kwitnie od maja do czerwca, ma białe i niepozorne kwiatki. Późnym latem zawiązuje owoce, które mają kształt niewielkiej kulki i są ciemnożółte. 

Jego liście są podłużne, sztywne i skórzaste, ząbkowane o długości do ok. 5-6 cm. Co ciekawe, jest to roślina dwupienna, a wśród ostrokrzewów to raczej rzadkość.

Preferuje dość lekką, wilgotną lecz przepuszczalną i żyzną glebę. Bardzo dobrze znosi przycinanie dlatego też może być stosowany jako roślina żywopłotowa. 

Początkowo rośnie dość wolno, ale po ok. 10 lata może mieć nawet ponad 2 metry wysokości. Rośnie w formie stożkowej, ale żeby utrzymać jego kształt bądź go formować należy go regularnie przycinać. Pierwsze cięcie wykonujemy po ustąpieniu wiosennych przymrozków. Kolejne w lipcu, ale nie jest to konieczne. 

Roślinę wiosną zasilamy nawozami bogatymi w azot. Późnym latem można użyć nawozów jesiennych do roślin zimozielonych. 

W Polsce bardzo trudno go kupić w szkółkach czy centrach ogrodniczych, ale przeszukują internet znalazłem sadzonki w kilku ogrodniczych sklepach internetowych z naszego kraju.  

Już wkrótce zapraszam na kolejne artykuły z cyklu, w którym przedstawiam nieznane lub rzadko spotykane w Polsce zimozielone rośliny liściaste. 

Serdecznie zapraszam do codziennej lektury bloga.