Różanecznik Progres po kilku latach

Post poświęcony wspaniałemu różanecznikowi Progres miałem opublikować wczoraj. Niestety, przez ponad dobę nie miałem dostępu do internetu. Tak bywa, szkoda tylko, że tak długo to trwało. 

W każdym razie, co się odwlecze... No i dziś chciałbym zaprezentować Państwu moje doświadczenia z uprawą różanecznika Progres.

Różanecznik Progres (Rhododendron Progres) to jedna z rzadziej spotykanych w Polsce odmian różaneczników. A szkoda, bo to jedna z piękniejszych odmian. Chociaż na co dzień w języku potocznym używamy nazwy rododendron to powinniśmy używać słowa różanecznik, bo to jest właściwa nazwa tych roślin. Rododendron (Rhododendron) to nazwa gatunku, którą określamy zarówno różaneczniki (popularnie w Polsce nazywane rododendronami) jak i azalie, w tym azalie japońskie. Czym się różnią? Azalie zrzucają na zimę liście, a różaneczniki nie. Jest jednak wyjątek od tej zasady. Azalie japońskie (na ogół miniaturowe krzewy z małymi liśćmi) są zimozielone lub półzimozielone. 

Jego liście są dosyć duże, do 15 cm długości i lancetowate i zielone. Blaszki są lekko błyszczące i skórzaste. 

Różanecznik Progres jest dość odporny na mrozy. Różne źródła podają, że można go uprawiać do strefy USDA 6a, czyli praktycznie w większości miejsc w Polsce. Ja jednak radzę aby w miejscach gdzie temperatura spada poniżej –22 stopni C młodsze rośliny zabezpieczać na takie mrozy agrowłókniną. Jedyne czego nie lubi to zimne i wysuszające wiatry. Dlatego też lepiej sadzić go w miejscach osłoniętych. Wtedy powinien spokojnie wytrzymać spadki temperatur nawet poniżej wskazanych –22 stopni C. Dobrze rośnie w  półcieniu. Gdy rośnie w miejscu gdzie jest trochę więcej światła słonecznego należy chronić krzew przed zimowym i wczesnowiosennym słońcem. Odmianę Progres możemy sadzić w pełnym słońcu, przy zapewnieniu mu wskazanych wyżej warunków.

Więcej informacji znajdą Państwo TUTAJ oraz w zakładce „Różaneczniki” w menu głównym strony. 

Krzew ten pojawił się w moim ogrodzie latem 2010 roku. Był wtedy zwartą i dosyć kompaktową rośliną

W kolejnym roku krzew wspaniale zakwitł. Spora dawka kwaśnej gleby sprawiła, że kwiaty były wyjątkowo pięknie wybarwione.

Wiosną 2012 różanecznik wciąż był piękny, ale słabo kwitł. Najprawdopodobniej był to początek jego choroby. Pąki generatywne  nie zakwitły i przeobraziły się w generatywne, czyli te, z których wyrastają nowe gałązki i liście, a nie kwiaty.

2013 rok był trudny. Różanecznik zaczął marnieć. I chociaż ładnie zakwitł to jednak widać było na nim ślady choroby grzybowej jaką jest fytoftoroza. Krzew został opryskany i podlany specjalnymi preparatami antygrzybowymi. Dostał też mikoryzę pod korzenie.

 

Dzięki różnym moim zabiegom różanecznik powoli wraca do zdrowia. W ubiegłym roku krzew odżył. I chociaż nie miał wielu kwitów to jednak nowe przyrosty były oznaką ozdrowienia!

W tym roku znów pięknie kwitnie. Jestem pod wrażeniem tego, jak  szybko poradził sobie z chorobą, która w zasadzie w 100 procentach niszczy te krzewy.Jedyne czego teraz potrzebuje to nowa dawka kwaśnego nawozu, który sprawi, że za roki kwiaty będą pięknie wybarwione. Tak jak w 2011 roku!

Serdecznie zapraszam do codziennej lektury bloga!