Kalina Henryi

Kalina Henryi to jedna z 2 zimozielonych kalin rosnących w moim ogrodzie. Trafiłem na ten rarytas w zeszłym roku i jak dotąd trudno mi ocenić jak przetrwa długą i mroźną zimę. Tegoroczne mrozy z początku stycznia połączone z brakiem śniegu nie uszkodziły rośliny. Co prawda część liści przemarzła i wiosną opadła ale sam krzew jest w dobrej kondycji.

Koniec czerwca lub początek lipca to okres jej kwitnienia. Mimo tego, że to bardzo młoda i niewielka jeszcze roślina zachwyciła mnie ilość pąków i finalnie kwiatów, które pojawiły się na krzewie. Zebrane w wiechy białe kwiaty delikatnie aczkolwiek bardzo ładnie pachną. 

Liście tej odmiany kaliny są skórzaste, wąskie i lancetowate. Przybierają ciemnozielony kolor. Osiągają do ok. 10-13 cm długości.

Różne strony internetowe podają, że wytrzymuje ona spadki temperatur do ok. -20 stopni. U mnie przeżyła niższą temperaturę ale mrozy nie trwały długo. Na pewno na zachodzie Polski, szczególnie na obszarze nadmorskim (strefy 7a i 7b) można spokojnie pokusić się o jej uprawę. jak będzie rosnąć w strefie 6b w centrum kraju? Czas pokaże. Na pewno napiszę o tym na blogu. 

Warto dodać, że odmiana ta pochodzi z Chin. Ale na przestrzeni lat zdobyła dużą popularność w USA oraz na zachodzie Europy. W sprzyjających warunkach kalina Henryi może osiągać nawet ponad 3 metry wysokości. W naszym klimacie lepiej posadzić ją w miejscach osłoniętych od mroźnych i wysuszających wiatrów. Nie wolno też narażać rośliny na zimowe czy wczesno wiosenne słońce. 

Mimo dosyć słabej odporności na mrozy warto pokusić się o urawę tej pięknej i niezwykle ciekawej rośłiny.

Serdecznie zapraszam do codziennej lektury bloga!