Pąki na roślinach 2

Wczoraj zaprezentowałem Państwu pierwsza część zdjęć roślin z pąkami, które są oznaką zbliżającej się prawdziwej wiosny. Z pąków tych wkrótce rozwiną się liście. Niektóre z nich są już naprawdę nabrzmiałe i wystarczy kilkanaście ciepłych dni oraz spora dawka wilgoci, żeby zaczęły się zielenić. Pogoda dała dziś wreszcie sygnał, że już niedługo może tak się właśnie stać. Po wczorajszych mgłach i chłodzie nadeszło słońce i temperatura przekraczająca 11 stopni C. Żeby nie było jednak tak cukierkowo należy dodać, że wiał dosyć silny wiatr i temperatura odczuwalna była znacznie niższa. Ale w miejscach osłoniętych i na słońcu można było się już naprawdę wygrzewać.

Wróćmy jednak do roślin i pąków sygnalizujących nadejście wiosny!

Oto laurowiśnia wschodnia Otto Luyken. W moim ogrodzie rosną dwa krzewy tej odmiany laurowiśni. Posadziłem je w 2012 roku. Rosną obecnie na wystawie wschodniej o dosyć mocnym nasłonecznieniu w godzinach przedpołudniowych (latem). W innych porach dnia to miejsce jest zacienione.

Kolejny krzew to również laurowiśnia wschodnia, tym razem jednak to odmiana Herbergii. W ogrodzie mam 2 takie krzewy. Oba rosną w miejscach zacienionych. Kupiłem je w ubiegłym roku.

Barwinek pospolity występuje praktycznie w całej Europie poza Skandynawią i północną Rosją. Jego zasięg dochodzi na wschodzie aż do Kaukazu. Zimuje w gruncie bez żadnych większych problemów (bez okrywania). Jak widać na poniższym zdjęciu krzewinki już "na poważnie" zaczęły wegetację.

Kolejne "maleństwo" to również barwinek pospolity. Jest to jednak odmiana Variegata. Na zdjęciu dosyć dobrze widać młode listki.

Pąki, a w zasadzie pączki są również widoczne na bukszpanie wieczniezielonym. Ten krzew rośnie dosyć wolno, ale za to jest długowieczny i nie są mu straszne polskie mrozy. W naszych warunkach klimatycznych stare okazy (kilkudziesięcioletnie) mogą przekraczać nawet 3 metry wysokości!

Leszczyna pospolita "Concorta" pięknie prezentuje się jako pojedynczo posadzony krzew. Dorasta do wysokości około 2 metrów, jej średnica jest na ogół równa lub większa niż wysokość. Niektóre źródła podają, że może osiągnąć wysokość nawet 5 metrów. Lubi miejsca słoneczne lub półcieniste. Powinno się ją sadzić w żyznej i wilgotnej glebie. Nie lubi przesuszania. Rosnąc w miejscu nasłonecznionym wymaga stałej wilgoci w podłożu. Bez problemu wytrzymuje nasze zimy. Oprócz "kotków" ma też pąki na liście.

Klon palmowy Dissectum Garnet może rosnąć w pełnym słońcu lub w półcieniu. Jest to niewielki krzew dorastający do ok. 1 – 1,5 metra wysokości. Nie kwitnie i nie lubi cięcia. Jego listki są purpurowo czerwone i bardzo głęboko wcięte. Szczególnie ładnie prezentuje się nad oczkami wodnymi.Co prawda pączki ma jeszcze niewielkie, ale pewnie niedługo i on zacznie swój okres wegetacji.

A na koniec "królowa" chłodniejszych rejonów całej Europy i Azji. To brzoza brodawkowata. Możemy ją spotkać praktycznie od Kamczatki i Japonii po Skandynawię i Szkocję. Pojedyncze egzemplarze rosną również na Islandii, tam gdzie warunki glebowe na to pozwalają. Już za chwilę jej pąki się rozwiną, a miejscach w których rosną stworzą w powietrzu zieloną "mgiełkę", oczywiście będą to maleńkie listki. W mojej okolicy rośnie dosyć sporo brzóz. uwielbiam widok tej "mgiełki". To takie wiosenne!

Szczegółowe informacje o wszystkich opisanych wyżej roślinach znajdą Państwo na mojej stronie internetowej Zimozielony ogród.

Zapraszam serdecznie do odwiedzania tak bloga jak i strony internetowej.